Και ξαφνικά στις 10/12 ο κος γουοναμπί πραϊμίνιστερ ξαναθυμήθηκε τη Μάνδρα.

4:15 π.μ. - 10 Δεκ 2017

Δεν θα σχολιάσω τίποτα εγώ. Απλώς βάζω τα σχόλια που γράφτηκαν τις πρώτες ώρες της δημοσίευσης κάτω απ’ αυτό το twit:

ρε Κούλη ήρθα να το τσεκάρω αυτοπροσώπως γιατί δεν πίστεψα ότι θα μπορούσες να γράψεις μαλακία τέτοιου βεληνεκούς, αν και έχεις όλα τα προσόντα που απαιτούνται. Μπράβο και πάλι, υπερέβαλες εαυτόν!

Άσε κι εγώ το ίδιο. Λέω, δεν παίζει Photoshop. Δεν ήταν τελικά.

Εννοειτε.. ας εβαζαν μια κορδελα και ειχε λυθει το προβλημα! Αμα δινει λυσεις ο ανθρωπος..

καποιες κορινες εστω...

Κούλη μα την Παναγία.. το 99% μπήκε στο προφίλ σου να δει αν έχεις γράψει κάτι τέτοιο. Κάνε ένα σναπτσατ καλύτερα... και αυτό σόσιαλ είναι.

Προεδρε νομιζω οτι σημερα απεδειξες οτι οι @islandlayer13 και οι @fouiter ως τρολ δεν πιανουν μια μπροστα σου!! Κλαιωωωωωω

Εσύ που χειρίζεσαι το ακάουντ του Κούλη, ειλικρινά τώρα: τα tweets τα σκέφτεσαι εσύ, οι επικοινωνιολόγοι της ΝΔ ή ο ίδιος ο Κούλης; Πριν πεθάνουμε από τα μνημόνια, πρέπει να ξέρουμε. (Σ.Σ. κορυφαίο!)

Φταίνε οι σαμαροβενιζελοι που δεν έβαλαν ένα φανάρι και την ανάλογη σήμανση ώστε να έχει προτεραιότητα το νερό

δεν μπορεί! όλο το διαδίκτυο αναρωτιέται αν όντως το είπατε! Γονείς σκέφτονται σοβαρά να μην στείλουν ποτέ τα παιδιά τους στο Χάρβαρντ!

Κυριακο απέλυσε τον βλακα που σου γραφει τα τουιτ και προσελαβε εμενα. Εχω χρόνια εμπειριας στις μαλακιες

Καθώς και να κόψουν κλήση στο ρεύμα γιατί κινούταν με υπερβολική για κατοικημένη περιοχή ταχύτητα ,τι ζούμε Θεέ μου??!!!!!

Είσαι έτοιμος για να γίνεις ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας!

Μας δουλεύεις; Επί εποχής Νέας Δημοκρατίας και Πασόκ χτίστηκαν τα περισσότερα σπίτια στη Μάνδρα. (Σ.Σ. αυτός το πήρε στα σοβαρά! Πάρτο αλλιώς φίλε! Θα βρεις!)

Να φτιάξετε μια νέα ομάδα στην Αστυνομία, την Αντιπλημμυρική.

Ρε Κούλη πόσα αρχαία αγάλματα πούλησε ο πατέρας σου για να σου δώσουν πτυχίο στο Χάρβαρντ;

Εμαθα τα νεα και περασα  και εγω να σου δωσω συγχαρητηρια συγχωρεσε μου τα δακρυα ειναι απο την συγκινηση

όταν κατεβαίνει χείμαρρος σε αστική περιοχή είναι διεθνής πρακτική να παίρνουν τηλέφωνο την Τροχαία να κλείσουν τον δρόμο και όλα εντάξει, απόφοιτος Χάρβαρντ έτσι;

Μα πόσο πιο απλό, μια κορδέλα και τέλος τα προβλήματα, είσαι έτοιμος πάρε τα ινία της χώρας και αποτελείωσε την.

Ναι μωρέ. Με 2-3 κορίνες και 2-3 περιπολικά θα είχε αποφευχθει το δράμα.

Δεν έκαναν ούτε τα αυτονόητα. Άλλο ένα δείγμα της παντελούς διάλυσης του κράτους από ανίκανους, αδιάφορους και αδίστακτους κατσαπλιάδες!(κι αυτός αν καταλαβαίνω καλά σοβαρά το πήρε! Πάρτο αλλιώς φίλε βρήκες!)

Η τροχαία νερού φταίει που δεν απαγόρευσε τον χείμαρρο. Εύγε Κύριακο!!

Λίγο πολύ, την Κυριακή όλοι χαλαρώνουμε λίγο, πίνουμε κανένα τσιπουράκι παραπάνω, και μετά γράφουμε μαλακίες στο twitter.

Επίσης κανείς δεν σκέφτηκε να βάλει νεροτσουλήθρες και να χεστεί στο χρήμα!

Φανταζομαι πως η ΝΔ θα γκρεμισει ολα τα αυθαιρετα στα ρεματα οπως οφειλει. Σωστα; Διοτι σε αντιθετη περιπτωση καποιος κακοπιστος θα ελεγε πως λαικιζεις.

Ας έβαζε τουλάχιστον στο δρόμο έναν πρόχειρο σταθμό διοδίων αλλά που να το σκεφτούνε.

Πιο ηλίθιος δεν πρέπει να υπάρχει

Μας τρολαρεις βρε Κυριάκο τώρα? Θα εχτιζαν φράγμα η με δύο κωνους θα σταματούσε το νερό? Τόσα χρόνια που δινατε άδειες και νομιμοποιουσαν όλα τα αυθαίρετα δεν είπατε τίποτα. Αλλά είπαμε πρώτα τις ψήφους και μετά τα υπόλοιπα Ε?

Τώρα αυτός εμπνέει κόσμο;

Κάθε μέρα και πιο θλιβερός Κυριάκο....

τέτοια μας λες μανάρι μου και θα μείνει ο σύριζα καμιά 30αριά χρόνια κυβέρνηση...μας ταξίδεψες νυχτιάτικο

Κυριάκο μου όπως τα λές είναι, αν ήσασταν εσεις Κυβέρνηση, τα νερά θα είχαν πάει στο αυτόφωρο

Όταν μπερδεύεις το μπουκάλι το νερό με την ρακή

Δεν γράφω άλλα. Απλά θέλω να πω πως αυτός που χειρίζεται το twitter του κου Μητσοτάκη και γράφει …τιτιβίσματα τέτοιου τύπου είναι ο πιο άδικα καλοπληρωμένος εργαζόμενος στην Ελλάδα. Εκτός κι αν τα γράφει ο ίδιος. Αλλά κι αυτό να ισχύει, η παρατήρησή μου παραμένει ίδια. Τα σχόλια τα γράφει όντως ο πιο άδικα καλοπληρωμένος άνθρωπος στην Ελλάδα!

Δεν ξέρω αν σας το πα. Αλλά δεν υπάρχει σωτηρία…
-«Θα άφηνες την αδερφή σου να πάει να δουλέψει σε άλλη πόλη και να μένει μόνη της;»
Νεαροί …Αμμανιώτες (από την …εξωτική πρωτεύουσα της Ιορδανίας, το Αμάν, φυσικά) απαντούν στο …καυτό ερώτημα αν θα άφηναν την αδερφή τους να πάει να δουλέψει σε άλλη πόλη, μόνη της.
-«Τι λες ρε φίλε; Και η …τιμή μου;»
Και πείθεσαι πως όντως, δεν υπάρχει σωτηρία. Πώς να μιλήσουμε μετά για ενσωμάτωση αυτών των ανθρώπων στη δύση που τα έχει ξεπεράσει αυτά εδώ και τουλάχιστον 100 χρόνια (μένουν μερικά ψήγματα αλλά είναι λίγα πια), και για μια, καλώς εννοούμενη, πολυπολιτισμικότητα;
Ό,τι και να κάνεις είναι αδύνατον.
Δυο διαφορετικοί κόσμοι.
Και τα λένε 20άρηδες, όχι οι 50άρηδες και πιο ηλικιωμένοι.

Όλοι, στραβοί κουτσοί, στον …Άγιο Παντελεήμονα.
 Από τη μία έχουμε τους 18άρηδες μουσουλμάνους που δεν αφήνουν την …αδερφή της να δουλέψει (αλλά βέβαια τις αδελφές των άλλων μάλλον τις κοιτάζουν με …άλλο μάτι!) και από την άλλη έχουμε από τον Τραμπ μέχρι τον Ντάστιν Χόφμαν οι οποίοι έχουν βάλει πολύ …χέρι σ’ αυτή τη ζωή! Και όχι μόνο αυτό. Αλληλοϋποστηρίζονται κιόλας! Και καλά οι ηθοποιοί. Μόνο στον εργασιακό τους περίγυρο το κάνουν (λέμε τώρα, γιατί άκουσα μέχρι και βασιλικό μέλος της Μ. Βρετανίας να «παραπονιέται» ότι του ρίχτηκε κάποιος που δεν θυμάμαι τώρα) αλλά οι πολιτικοί τελικά …συνουσιάζουν όλο τον πλανήτη! Πάντα έτσι ήταν θα μου πείτε. Απλά τώρα το κάνουν φόρα …πατρίδα! (Για την παρτίδα (τους) ρε γαμώτο!). Δεν έχω ακούσει ακόμα παράπονα ανδρών επιφανών για σεξουαλική παρενόχληση από πλευράς γυναικών με εξουσία και δύναμη. Ή αυτό δεν είναι παρενόχληση;

Σήμερα είναι του αγίου Σπυρίδονως και η εφορία θα παραμείνει κλειστά.

Προφανώς ήταν κλειστά και το σχολείο που πήγαινε ο εφοριακός που έγραψε την ανακοίνωση (διάβασα πως η εφορία ήταν στην Κέρκυρα οπότε του Αγίου Σπυρίδονως είναι …αργία!) όταν ήταν να κάνουν την κλίση των κυρίων ονομάτων και γενικά συντακτικό της νέας ελληνικής.
Να μη μιλήσω για την αυθαιρεσία του να είναι κλειστές οι δημόσιες υπηρεσίες επειδή γιορτάζει ο …ντόπιος-πολιούχος-άγιος!

Οι δικαστές και το πόθεν έσχες.
Σιγά τώρα που η πλέμπα θα ξέρει* πόσα έχουμε και πού τα έχουμε! Και λένε βέβαια, πονηρά (κάπου αλλού το διάβασα αυτό όχι στο link πιο πάνω), πως αυτό δεν αφορά μόνο στους ίδιους αλλά και όλους τους υπόχρεους δήλωσης πόθεν έσχες! Δηλαδή και στους πολιτικούς!
Ε, ναι, το περιμένατε πως θα το πω!
Δεν υπάρχει σωτηρία…
Και λύση. Γιατί το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο νου είναι, «μα πού είναι η 17^η Νοέμβρη» να σφίξουν κάποιοι κώλοι. Αλλά αμέσως μετά σκέφτεσαι «μα τι λέω; Αυτό δεν είναι λύση. Η Λία είναι Βίσση, η βία δεν είναι λύση!» (το τελευταίο μόνο ένα διεστραμμένο μυαλό σαν το δικό μου θα μπορούσε να το σκεφτεί και να το βάλει σε ένα τόσο ...σοβαρό σχόλιο.) Από την άλλη, αυτό που κάνουν αυτοί που έχουν την εξουσία, ό,τι γουστάρουν δηλαδή, και είναι και στο απυρόβλητο, δεν είναι άσκηση βίας εις βάρος του απλού κόσμου; Ακαδημαϊκή ερώτηση.
*Αν κάποιος έχει τυχαία, ακόμα και επιδερμική σχέση με τα δικαστήρια (ως μάρτυρας και μόνο ας πούμε) και τον τρόπο εκδίκασης των υποθέσεων, τουλάχιστον στην Ελλάδα, κατανοεί πως όλα αυτά που λέει η αντιπολίτευση και οι δικαστές είναι απλά εμετός. Χωρίς καμιά αμφιβολία. Είναι από τα λίγα πράγματα σ’ αυτή τη ζωή που είμαι απόλυτος και κάθετος.

Κυκλοφορεί από το 1989 που έκανα ραδιόφωνο. Ηρωικές εποχές!
Το είχαν δημοσιεύσει τότε «ΤΑ ΝΕΑ». Το θυμάμαι σαν τώρα.
Ήταν και το έναυσμα για να …κατέβω στις εκλογές ως ανεξάρτητος.
Είχα μάλιστα εκφωνήσει κι έναν απίστευτα περιεκτικό προεκλογικό λόγο, που άρχιζε έτσι:
«Κυρίες και κύριοι, η παρούσα δομή του συστήματος αυτού, μας επιβάλει να αναλύσουμε πολύ προσεκτικά και συνειδητά, τις βάσεις μιας προοδευτικής μετεξέλιξης. Κατά τον τρόπο αυτόν, η αδιάκοπη προσήλωσή μας στην πρακτική της τεκμηρίωσης και ενημέρωσης, εγγυάται την ευρύτερη δυνατή απήχηση ώστε να επεξεργαστούμε ένα δυναμικό σύστημα αντιμετώπισης των νέων, μεγάλων απαιτήσεων του καιρού μας. Η επιμέλεια της οργάνωσης και προπάντων η πραγμάτωση των στόχων που έχουμε θέσει, παίζει σημαντικό ρόλο για να καθορίσουμε ένα καινούργιο μοντέλο ανάπτυξης…»
Μη σας κουράζω άλλο, μιλούσα 2,5 ώρες. Η ομιλία αυτή έφτασε τότε στο …Βενιζέλο και μέσω κοινών γνωστών έμαθα πως ζήλεψε απίστευτα. Μέχρι τότε ήταν ο μοναδικός τόσο καλός ρήτωρ στην πολιτική. Έμαθα επίσης πως έβαλε λυτούς και δεμένους να μάθει αν τον λόγο τον είχα γράψει μόνος μου ή υπήρχε κάποιος …γκόστ ράιτερ (όπερ εστί, συγγραφέας φάντασμα) που μου τον έγραψε. Είχα ανεπίσημες νύξεις να κατέβω με τρία διαφορετικά κόμματα! Ο Ευάγγελος δεν έμαθε ποτέ την  αλήθεια. Την αποκαλύπτω για πρώτη φορά τώρα! Εντελώς μόνος μου είχα γράψει τα πάντα!

Δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε. Να μην πω πως η κατάσταση είναι πιο …επιστημονικά «ξύλινη» πια.
Α, ναι! Είναι πασιφανές πως το λυσάρι αυτό το έχουν σήμερα οι πάντες!

Μύκονος 2017.
«Και γιατί να διαβάσω κυρ δάσκαλε; Δες τα δικά σου παπούτσια και μετά δες αυτά που μου πήρε ο πατέρας μου που δεν έχει τελειώσει ούτε το δημοτικό»! Ποιόν άκουσα να λέει πως υπάρχει σωτηρία;

Για το ρεμπέτικο ο λόγος.
Τάδε έφη UNESCO (όχι η Έφη η φίλη σου κυρία μου, ούτε ο …Ζαρατούστρας. Και όχι, ο Ζαρατούστρας δεν ήταν το πραγματικό όνομα του Ζάρα και το έκοψε για να κάνει τα μαγαζιά, έτσι;!!!).
Ποτέ δεν ήμουν οπαδός οργανώσεων τέτοιου είδους, όπως η UNESCO εννοώ. Χωρίς να έχω ιδιαίτερα στοιχεία ή λόγους να είμαι κατά, σ’ αυτή τη ζωή τα γιγαντιαία, γενικώς, δε τα συμπαθώ. Το καλό φαΐ γίνεται σε μικρή κατσαρόλα (ο μύθος λέει δηλαδή πως το έλεγε ο Τσαρουχης αυτό!). Αλλά δεν μπορώ παρά να παραδεχθώ πως ειδικά η UNESCO  έχει κάποιο κύρος. Και αποθέωσε το ρεμπέτικο.
Κάτι είναι κι αυτό! Μέχρι πριν μερικά χρόνια, μια ανάσα δηλαδή, ήταν στην παρανομία. Το ρεμπέτικο έχει περιγράψει παρόμοια συναισθήματα με το μπλουζ των αφροαμερικανών της δουλείας των νοτίων βασικά πολιτειών της Αμερικής. Είναι όντως αντικείμενο μελέτης. Πολλών επιστημών αλλά και τεχνών. Με λίγα λόγια ένας θησαυρός του παρελθόντος. Αξίζει εκτός από το να διαβάσετε το άρθρο στον δικτυακό τόπο του CNN του πιο πάνω link, να δείτε και το 10λεπτο βίντεο. Εξαιρετική δουλειά. Και με αγγλικούς υποτίτλους.

Επικό, απ’ το FB.

Και όχι μιας οποιαδήποτε πολυκατοικίας. Της δικής μας… Είμαι ο πρώτος από τα δεξιά. Αν παρατηρήσετε καλά θα δείτε και τη …χιονίστρα στα δάκτυλα που με ταλαιπωρεί εδώ και 10 μέρες. Φυσικά δεν ανάβουμε ούτε το θερμοσίφωνα στο σπίτι. Μάλιστα κάποια στιγμή έκανα πολύ μεγάλη προσπάθεια να θυμηθώ τη σημασία αυτής της λέξης. Όταν επί τέλους θυμήθηκα, προσπαθούσα να και πάλι να θυμηθώ, για να γυμνάσω τη μνήμη μου φυσικά, όχι πως θα τον άναβα, πώς ανάβει αυτό το μαραφέτι! Ο παππούς από την άλλη συνέχεια ρωτάει γιατί οι μπαταρίες στο μπάνιο έχουν δυο βρύσες. Μια με κόκκινη ένδειξη και μια με μπλε. Του είπα είναι Ολυμπιακός και Εθνικός, για να του κάνω πλάκα. Έγινε έξαλλος, είναι Παναθηναϊκός! Αναγκάστηκα να βρω και να αλλάξω σε πράσινο το μπλε ενδεικτικό της μιας βρύσης!
Έγραψα «να αλλάξω…» και υποθέσατε πως άλλαξα μπαταρία, ε; Χαχαχα! Εδώ δεν έχω αλλάξει μπαταρία στο αυτοκίνητο και το βάζω μπροστά σπρώχνοντας. Αν δεν έχει κατηφόρα εκεί που πρέπει να πάμε, δεν …πάμε! Πάμε με το λεωφορείο. Δηλαδή τώρα από ντροπή το λέω αυτό, με το λεωφορείο πάμε μόνο… Το αυτοκίνητο εκτός από μπαταρία θέλει και βενζίνη! 2 ευρώ το λίτρο! Προτιμώ να πάρω κάνα γιαουρτάκι. Τώρα που είπα μπαταρία. Και το κινητό μου χρειάζεται μπαταρία, τα χει φτύσει, αλλά δε πειράζει. Το έχω συνεχώς στο φορτιστή και το χρησιμοποιώ σα τα παλιά σταθερά! Να με παίρνουν μόνο όμως! Έχει να χτυπήσει καμιά 20αριά μέρες τώρα. Και τότε που χτύπησε μια εισπρακτική ήταν δηλαδή. Ποιος έχει μονάδες να χαλάσει για πάρτη μου; Για να μιλήσω με τη μάνα μου που έχουν χωρίσει με τον πατέρα μου, και μένει σε άλλο σπίτι ενώ ο μπαμπάς μένει μαζί μας, ανεβαίνω στην ταράτσα και ανάβω φωτιά. Δεν το περίμενα να μάθει τόσο εύκολα τα σήματα καπνού! Τζιμάνι η κυρά Γεωργία! Μου  λέει και κουτσομπολιά απ’ τη γειτονιά της με τον καπνό! Μέχρι και ο περιπτεράς προχθές με ρώτησε, «τι καπνό φουμάρω!» κλείνοντάς μου πονηρά το μάτι! Ας μην του χρώσταγα κάνα 300άρι και θα του το μαύριζα! (Το μάτι!) Κάποια στιγμή η γυναίκα μου με ρώτησε πώς κάνουν εξαέρωση στα καλοριφέρ, της είχε ζητήσει να κάνουμε εξαέρωση ο διαχειριστής.
Απ’ τον Κορυδαλλό. Εκτίει ποινή για κατάχρηση του αποθεματικού της πολυκατοικίας πέρσι!
Επί δυο λεπτά προσπαθούσα να θυμηθώ πότε είχα ξανακούσει αυτή τη λέξη. Εξαέρωση! Εξωτική λέξη σαν τις …Μπαχάμες ένα πράγμα. Νομίζω στα 2010, μετά την ανακοίνωση του ΓΑΠ απ’ το Καστελόριζο για το μνημόνιο. 24 Απριλίου. Ο διαχειριστής τότε είχε κολλήσει ανακοίνωση στο ασανσέρ που έλεγε πως «Για φέτος δεν θα ξανανάψει το καλοριφέρ, μπαίνουμε σε οικονομική ύφεση και πρέπει να κάνουμε οικονομία. Θυμηθείτε να κάνετε εξαέρωση»!
(Εδώ που τα λέμε προφητικός ο διαχειριστής, την είχε πιάσει από τότε την …ανέχεια που θα ερχόταν. Αλλά και ολίγον(;) λαμόγιο!) 
Ξεσηκώθηκε το σύμπαν τότε. Έγινε συνέλευση και αποφασίστηκε να συνεχίσει η …αφή του καλοριφέρ μέχρι το τέλος του …Απρίλη. Μέχρι εκεί φτάσαμε, έμεινε δηλαδή το καλοριφέρ για 6 μέρες ακόμα αναμμένο!
Τι αναμνήσεις… Από τότε η λέξη καλοριφέρ και εξαέρωση βγήκαν απ’ τη ζωή μας. Αντ’ αυτών μπήκε η και πάλι ξενόφερτη λέξη, φλις!
Και μάλιστα σε κουβέρτα! Με μανίκια! ΚΑΙ τσέπες!
Κατά τα άλλα φέτος τον Αύγουστο, όταν οι μύγες θα είναι παχιές θα βγούμε απ’ τα μνημόνια! Αυτό σε σενάριο επιστημονικής φαντασίας το πήρε κάπου το μάτι μου. Και θα ξαναμπούν στη ζωή μας μερικές ξεχασμένες λέξεις. Πετρέλαιο ας πούμε. Έτσι λέει ο Αλέξης. Ο οποίος κρύβεται πίσω απ’ τις λέξεις, που λέει, περίπου, και το άσμα. Κάποια στιγμή βέβαια θα κρυφτεί τελείως. Να μην τον πετύχουν. Είναι πέρα από σίγουρο αυτό.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά μού ήρθε στο μυαλό ένα περιστατικό που έγινε πριν καμιά βδομάδα. Είχα πάει στο σπίτι μιας συναδέλφου που μένει σε «καλό» προάστιο, για να της δώσω κάτι χαρτιά του γραφείου και χτύπησα το κουδούνι. Άργησε λίγο ν’ ανοίξει και έμεινα κάμποσο στην εξώπορτα της πολυκατοικίας της. Το οσφρητικό μου πεδίο επισκέφτηκε μια αδιόρατη μυρωδιά, που θύμιζε πράγματα παλιά. Μα τι μου θύμιζε αυτή η ξεχασμένη, παλιομοδίτικη μυρωδιά; Άρωμα θα έλεγα. Το μυαλό μου σάρωνε τις τράπεζες της οσφρητικής του μνήμης, συγκρίνοντας την αίσθηση αυτή με τα αποθηκευμένα, όλα τα προηγούμενα χρόνια, δείγματα μυρωδιών. Το πολύ σε 5 δεύτερα είχε φτάσει στο απίστευτο νούμερο σάρωσης, ένα εκατομμύριο διακόσιες είκοσι χιλιάδες δέκα συγκρίσεις,  όταν ακούστηκε το τζζζζζζ, άνοιγμα της πόρτας. Έσπρωξα και μπήκα στο χώρο της εισόδου της πολυκατοικίας, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε …είσοδος της μυρωδιάς αυτής στη μύτη μου σε μεγάλη ποσότητα, καθιστώντας την ταύτισή της με ένα ήδη αποθηκευμένο στη μνήμη δείγμα, πολύ ευκολότερη.
Πετρέλαιο!
Μύριζε πετρέλαιο! Η πολυκατοικία της συναδέλφου είχε βάλει πετρέλαιο! Με χτύπησε στο κεντρικό νευρικό σύστημα και ζαλίστηκα ελαφρώς. Αυτή η άλλοτε μισητή, σιχαμένη μυρωδιά, που όταν γύριζα σπίτι τους …αρχαίους χρόνους, και είχε κατακλύσει το κλιμακοστάσιο, μου έδινε στα νεύρα και έβριζα τον πετρελαιά, που είχε βάλει άτσαλα το …απεχθές (τότε), οσφρητικά, υγρό στο ντεπόζιτο, αυτή η ίδια μυρωδιά είχε μετατραπεί σε ανοιξιάτικο άρωμα …ζεστασιάς και θαλπωρής στον ταλαιπωρημένο μου εγκέφαλο!
Α, η συνέλευση της πολυκατοικίας τελείωσε χωρίς αποτέλεσμα. Ο καθένας ήθελε κάτι άλλο απ’ αυτό που ήθελε ο άλλος.
Ελληνικότερα δε γινόταν! Ευτυχείτε!

Άλλη μια επική ανάρτηση στο FB (συνάδει με τη …συνέλευση προηγουμένως!)
«Το σπίτι μου είναι τόσο κρύο που συναχώθηκε η γάτα μου.
Και πριν έμενε στον δρόμο.»

Ναι…
Μια αποκλειστικότητα της στήλης.

Είναι άραγε σημείωμα του Αλέξη (Τσίπρα ντε) στον Αι Βασίλη;
«Βάζω» χιούμορ εδώ, μαύρο έστω, για να μην βάλω τα κλάματα…

Facebook
Μαρκ Ζούκερμπεργκ, πρόεδρος, Chamath Palihapitiya, πρώην αντιπρόεδρος (που «κατηγορεί» την εταιρεία για κάτι που δεν πολυκατάλαβα, μάλλον πως «διαλύει τον κοινωνικό ιστό», αυτόν που ήταν τόσο ενωμένος πριν τα social media), Kate Aronowitz διευθύντρια, τι στο καλό, διαγωνισμό δύσκολης προφοράς ονομάτων κάνουν εκεί στο Facebook; Αφού το όνομα του πρώην αντιπροέδρου (υπεύθυνου για το user growth! που φύγει εδώ και 6 χρόνια απ’ το FB όμως, αναρωτιέμαι τώρα το θυμήθηκε ή απλά ήθελε λίγη δημοσιότητα;) δε τόλμησε να το «αποδώσει» στα Ελληνικά κανένα απ’ τα site όπου έψαξα την είδηση! Σαμάθ Πάλιχαπιτίγια ή …πάλι χάπι πήρα(για να προφέρω το όνομα καλέ!);

Οι τυφλοί της Χίου και η εκδίκαση της έφεσης.

Ποστάρισμα από φίλο, οφθαλμίατρο, στο FB. Γράφει ο φίλος:
«Ενημέρωση από συνάδελφο που ήταν μάρτυρας κατηγορίας στο δικαστήριο που έγινε στη Χίο για τους 49 δήθεν τυφλούς.
Εξοντωτική ποινή έξι μήνες με αναστολή!!!
Όλοι αυτοί έπαιρναν το επίδομα για τουλάχιστον 10 χρόνια, περίπου 100.000 ο καθένας.
Κάντε τις πράξεις.
Δικηγόρος από τη μεριά του δημοσίου δεν παρέστη!!! Για ποιο λόγο άλλωστε... ΤΕΛΕΙΑ».
Τέλεια, ε;

Η ανθρώπινη πονηριά δεν έχει όρια!
«Δίπλα στην πόλη Αθήνα είχαν συλληφθεί τέσσερις άνδρες κατηγορούμενοι για λαθροθηρία…»
Ξεκινάει σαν παραμύθι και καταλήγει σαν …παραμύθι. Μια φορά κι έναν καιρό δίπλα στην πόλη Αθήνα… Δηλαδή το όλο θέμα είναι ένα παραμύθι! Η πλάκα είναι πως το διαβάζεις μέχρι ενός σημείου και λες να ψάξω να βρω ποια είναι αυτή η ουσία που κάνει τα ψάρια να πεινάνε υπερβολικά και να τσιμπάνε τα …γατοκέφαλά τους! και στο τέλος σου δίνει το link για να πας να αγοράσεις το …δόλωμα! Όλο το κομμάτι είναι ένα δόλωμα παραμύθι. Ε, ρε ανθρώπινο μυαλό. Respect!

Το άσπρο που γίνεται μαύρο και τούμπαλιν. Ή Κόλιν Κάπερνικ!
Κοίτα να δεις τώρα που πρέπει να ψάξει κανείς για να βρει ποιος είναι πιο επικίνδυνος. Αυτός που τα κάνει αυτά ή αυτοί που θέλουν να τον εμποδίσουν να τα κάνει; Και μήπως εμποδίζοντάς τον να τα κάνει, όντως δημιουργούν αυτό που θέλουν να «αποτρέψουν», δηλαδή την ανάπτυξη ομάδων που θέλουν να τα σπάσουν όλα; Το αιώνιο, αναπάντητο, ερώτημα, έκανε η κότα το αβγό ή το αβγό την κότα. Πάντως «αν δεν σπάσεις αβγά δε φτιάχνεις κέικ»!
(George Kalatzis 2017)

Η Μιμή Ντενίση σκέφτεται να ανεβάσει τη ζωή της Μαρίας Κάλλας. Νομίζω πως είναι καιρός να επανεξετάσω εκείνη την παλιά μου σκέψη να ανεβάσω Άμλετ στο εθνικό με …Ιουλιέτα τη …Τζούλια Ρόμπερτς!

Λοιπόν…
Από την ΕΦΣΥΝ:
«Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα συμπεράσματα της Παγκόσμιας Έκθεσης Ανισότητας 2018 (World Inequality Report) που δημοσιεύθηκε χθες, Πέμπτη, από τον Γάλλο οικονομολόγο Τομά Πικετί. Στην έκθεση -μεταξύ άλλων- καταγράφεται ότι το ευπορότερο 0,1% του πλανήτη έχει αυξήσει τον πλούτο του από το 1980, περίπου όσο το φτωχότερο 50% (που αντιστοιχεί σε 3,8 εκατ. ανθρώπους).» Η τελευταία παράγραφος είναι τόσο κακοδιατυπωμένη και λάθος, που τη διάβασα 5 φορές για να καταλάβω τι θέλει να πει. Καταρχάς το φτωχότερο 50% δεν είναι 3,8 εκατομμύρια άνθρωποι, είναι 3,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Αυτό που θέλει να πει λοιπόν είναι πως το 0,1% των πιο εύπορων κατοίκων του πλανήτη (7,5 εκ.), έχει αυξήσει συνολικά, από το 1980 ως σήμερα, τον πλούτο του, όσο και το 50% των φτωχότερων κατοίκων του πλανήτη (3,8 δις), σε απόλυτους αριθμούς. Δηλαδή αύξησε το 50% τον πλούτο του 100; Το ίδιο ακριβώς, 100, αύξησε τον πλούτο του και το 0,1%! Απίστευτο νούμερο πρέπει να είναι αυτό! Άντε κυρά ΕΦΥΣΝ μου γιατί στραμπουλήχτηκε το μυαλό μου βραδιάτικα!

Σκηνές από …εξώσεις προσεχώς.
Φωτογραφίες από εξώσεις στην Ισπανία…
Κάτι μου λέει πως θα δούμε κάτι τέτοιο κι εδώ…

Ελλάδα η χώρα του πράσινου ήλιου, του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ, της Καλαμαριάς, πατρίδα θρησκεία, σουβλάκι με πίτα, του Datsun, Adidas και χάνι της Γραβιάς! Στον ΟΣΕ είχε κάτι ποντίκια…
Δεν υπάρχει (από δω και μπρος δεν θα γράφω «σωτηρία». Βαριέμαι!)

Παπαρίζου και πάσης Ελλάδος άμα λάχει να πούμε!
Ο Γιώργης ο Μητσικώστας μ’ έκανε και γέλασα. Είναι πολύ ορίτζιναλ ο άθρωπας! Παίρνει τηλέφωνο την Έλενα Παπαρίζου ως Λευτέρης Παπαδόπουλος και της προτείνει, ο αφιλότιμος, να τραγουδήσει ένα τραγούδι του σε μουσική Ξαρχάκου, με κεντρικό στίχο «η φωνή σου με λιγώνει σαν καυλωμένο χελιδόνι». Και δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Να μην είχαν βάλει και τα μπιπ θα ήταν πραγματικά καταπληκτικό!
Υ.Γ. Είναι πάντως απορίας άξιο πάντως το πόσο άσχετη είναι η …κριτής σε δημοφιλές talent show, κυρία Παπαρίζου, ακόμα και για την τρέχουσα (πιο …τρέχουσα δε γίνεται, την επομένη μέρα από το τηλεφώνημα του Μητσικώστα θα κυκλοφορούσε ο δίσκος της!) δισκογραφία της. « Έχω βάλει στο CD, εκτός από …Βέμπο! το τραγούδι «τι ναι αυτό που το λένε αγάπη» του Γιαννίδη» λέει προς το τέλος του βίντεο για την πιο γνωστή σύνθεση του …Τάκη Μωράκη! Έχει μπερδέψει τα χόρτα με το ταγιέρ! Φαντάζομαι πως η δικαιολογία της θα είναι πως δεν έχει ζήσει στην Ελλάδα, αλλά γεννήθηκε στη Σουηδία και μέχρι πρωτινός δεν ήξερε καν τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο! Αλλά αυτό, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν είναι αποδεκτό. Τουλάχιστον όταν θέλεις να λέγεσαι σοβαρός άνθρωπος που προσπαθεί να κάνει … «στροφή» στο ρεπερτόριό του γιατί δεν μπορεί πλέον να απευθύνεται σε 13χρονα. Τη στροφή την έκανε αλλά νομίζω πως ήταν για το γκρεμό! Αλλά πάλι με την ασχετοσύνη που κυριαρχεί στο «κοινό», δε βαριέσαι, μια χαρά θα …άδει η κα Παπαρίζου, έστω κι απ’ το γκρεμό!

Το «Νέον» και μαζί μ’ αυτό η ιστορία της Πλατείας.
Το καφενείο του ΝΕΟΝ ξεκίνησε να λειτουργεί στην πλατεία της Ομόνοιας το 1920 και από τότε έγινε ένα από τα εμβληματικά στοιχεία της περιοχής. Παλιό άρθρο, από το 2013 που ξανάνοιξε το καφενείο, ως …φούρνος, αλλά αξίζει.

Οι απόγονοι αυτού του …γεροντικού έρωτα (συνταξιούχος δεν είναι η κα Γεννηματά;)…:

 …θα είναι κάπως έτσι:

Να και που εκτός απ’ το χρυσό και η κρίση, μας φέρνει πιο κοντά!

Τι λέτε υπάρχει;

Σωτηρία εννοώ βρε κουτά!
Αν δεν κάνω λάθος είναι από …σούπερ μάρκετ στην Αμερική.
Μου φαίνεται πως αυτοί που επιτρέπουν κάτι τέτοιο είναι χωμένοι στα σκληρά (ναρκωτικά καλέ)!

11^ο Συνέδριο της Ν.Δ. 16/12. (Τι φταίτε κι εσείς τώρα;)
Δεν ξέρω για τους άλλους (μη νομίζετε πως παρακολούθησα το συνέδριο, καλύτερα να μου έβαζαν βρασμένα αβγά κάτω απ τις μασχάλες, απλά άκουσα κάπου ξώφαλτσα την Ντόρα να το λέει και μπήκα στη …βάσανο να το ψάξω) αλλά η Ντόρα κάτι πίνει. Παρέα με τον κο Τσίπρα ίσως. Ο οποίος από την πλευρά του βλέπει οράματα για τον Αύγουστο του 2018 με την Ελλάδα να τρέχει στους κάμπους των …αγορών, ελεύθερη, χωρίς ανεργία και με μισθά στα ύψη!
Ε, η κα Μητσ… συγνώμη, Μπακογιάννη (Κούβελου μήπως;), είναι σε όλη την ομιλία της μ’ ένα μάλλον αφύσικο χαμόγελο στα χείλη (πάν’ οι φαντάροι μας μπροστά!) ενώ ακριβώς στο τέλος βλέπει ένα όραμα με τον κο Μητσοτάκη ως «τον καλύτερο πρωθυπουργό που η Ελλάδα μπορεί να ‘χει»! Εδώ, περίπου στο 19΄:30΄΄.

Πρέπει να προμηθεύονται και να πίνουν τα ίδια «ποτά» συμπολίτευση άμα τε και αντιπολίτευση.
Δεν έχω άλλη εξήγηση. Και έχω βάλει λυτούς και δεμένους να μάθω τι.
Γιατί φαίνονται ευτυχέστατοι ρε γαμώτο.
Και ζηλεύω.

Υ.Γ. «Έφυγε» μια αθόρυβη καλλιτέχνιδα, μέλος της Εθνικής Λυρικής σκηνής, η Άννα Αλεξοπούλου.

Φυσικά χωρίς να φτάσει στο «προσδόκιμο». Δεν την ήξερα.
Όμως καλό είναι να μη μνημονεύουμε μόνο τους …«επώνυμους», λες κι όλοι οι υπόλοιποι είμαστε ανώνυμοι! Απ’ ο,τι διαβάζω  ήταν μια εργάτρια της τέχνης, ταπεινή, προσηνής και πάντα χαμογελαστή.
Κρίμα να φεύγουν τόσο νέοι άνθρωποι.
Εδώ σ’ ένα αριστουργηματικό κομμάτι του Μάνου.

Κυρίες, κύριοι και νιάνιαρα, καλή βδομάδα!
Πλησιάζουμε με ταχύτητα ιλιγγιώδη στο τέλος ΚΑΙ του 2017...

******************************************

Και μήν ξεχνάτε το βιβλιο του Γιώργου Καλατζή: “A family Story 1924-1967» που μπορείτε να το βρείτε, ΕΔΩ!

Μένοντας ορφανός στα …56 μου, αναγκάστηκα να κάνω μια εκκαθάριση των πραγμάτων που υπήρχαν, στο πατρικό μου σπίτι. Ανακάλυψα έτσι διάφορα ντοκουμέντα που, αν το σκεφτόσουν δεύτερη φορά, βάζοντάς τα στην άκρη για φύλαγμα, σίγουρα θα τα ξεφορτωνόσουν! Γιατί να φυλάξεις για 57 χρόνια ένα εισιτήριο τρένου που έβγαλες για να πας από το Παρίσι στη Μπολόνια; Τι να το κάνεις; Έχει καμιά αξία; Τελικά αποδεικνύεται πως έχει. Ένα τέτοιο ντοκουμέντο, που είναι ασήμαντο τη στιγμή που το χρησιμοποιείς, μισό αιώνα αργότερα έχει αποκτήσει ένα όμορφο μυστήριο, μια θεσπέσια γυαλάδα, καθώς κάνει να αναβλύζουν εικόνες απ’ τα παλιά, ήχοι ξεχασμένοι, που μπορεί να μην υπ άρχουν πια, αρώματα εποχής που είναι παρελθόν. Όλα αυτά τα αναμνηστικά, μαζί με τις φωτογραφίες των ανθρώπων που τους αφορούν, σχημάτισαν μιαν ιστορία που νομίζω πως έχει ενδιαφέρον. Γιατί αν, παράλληλα με τη φωτογραφία της οικογένειάς μου παίξετε παζλ με τις «άχρηστες» πληροφορίες που περιέχονται στο κείμενο, θα εμφανιστεί μπροστά σας και μια διαφορετική, παγκόσμια φωτογραφία της περιόδου από το 1924 ως το 1967. Καλό παιχνίδι!
– Γιώργος Καλατζής